levenseinde paard - Paardenwaarden

Hoofdmenu:

levenseinde paard

Wow Momenten > WELZIJN

In zijn oervorm is 'waardig afscheid nemen' een ritueel dat je toepast op alles en iedereen waar je een gevoelsband mee hebt. Hoewel mensen al heel lang een gevoelsband met paarden hebben, behoort het cremeren van paarden pas sinds 2004 tot de mogelijkheden. Vóór die tijd kwamen paarden na hun dood in het consumptie-circuit terecht of verwerkte men ze tot brandstoffen.

Op zich is er niets mis met deze vorm van re-cycling, want ook de natuur ontdoet zich op deze manier van stoffelijke overschotten. Toch zijn er steeds minder paarden-liefhebbers die ervoor kiezen hun edele viervoeter op te peuzelen. Ook je paard langs de kant van de weg leggen, in afwachting van de vrachtwagen van het destructie-bedrijf, roept bij sommige paardenhouders gevoelens van weerzin op. Behoor jij tot die categorie, dan is crematie het overwegen waard.

Een goede voorbereiding is het halve werk

De wettelijke weg naar cremeren begint bij de dierenarts. Zodra deze je paard voor het eerst medicijnen toedient, geef je aan dat jouw paard of pony de status van gezelschapsdier heeft. Dit komt als aantekening in het paardenpaspoort te staan. De status van gezelschapsdier ontheft de dierenarts van zijn plicht om alle medicijngebruik in het paspoort aan te tekenen.

Bij slachtdieren moet dat wel, dus vanaf het moment dat jouw paard als gezelschapsdier te boek staat is het uitgesloten dat het in het consumptiecircuit belandt.

Althans, zo hoort het te gaan. Helaas 'verdwijnen' paspoorten nog wel eens en kan het dus gebeuren dat er een paard met 'gif' in zijn lijf na de slacht een tweede leven als vleesproduct tegemoet gaat...

Lang en gelukkig leven

Laten we aannemen dat alles op de juiste manier is geregeld. De eerstvolgende vijfentwintig tot circa vijfendertig jaar – want zo oud kan een goed verzorgd paard worden – hoef je niet meer aan 'de dood' te denken of toch wel? Het kan geen kwaad een aantal stappen vooruit te denken. Ten eerste omdat cremeren niet goedkoop is. Je zult er waarschijnlijk voor moeten gaan sparen. Ten tweede omdat bij het overlijden van je paard je hoofd waarschijnlijk niet naar het regelen van zaken staat.

Vervoer en afscheid nemen

Eén van die zaken is de afvoer van je overleden paard. Het stoffelijk overschot zelf afvoeren is niet aan de orde. Particulier vervoer van overleden paarden is verboden... Geen nood. Paardencrematoria hebben een speciale uitvaartwagen of een aanhanger, waarmee ze het paard op een nette manier kunnen inladen en afvoeren. Bij levensbeëindiging door de dierenarts is het raadzaam de medewerkers van tevoren te tippen, zodat ze het paard kunnen ophalen voordat lijkstijfheid intreedt. Je kunt het paard ook naar een speciale ruimte van het crematorium zelf laten vervoeren en daar euthanaseren, tenzij het vervoer er naartoe extra lijden met zich meebrengt.

Herinnering

Steeds meer paardencrematoria hebben een oven die paarden van alle rassen kan verwerken. Paarden worden in de meeste gevallen individueel en in hun geheel verbrand, een proces dat tussen de vier en zeven uur in beslag neemt. Nadien kun je de as laten verstrooien, mee naar huis nemen of een deel ervan in een sieraad laten verwerken als aandenken.

Noot:

Is je paard verzekerd dan heb je bij een geplande euthanasie toestemming van de verzekering nodig. Bij een plotselinge dood of noodslachting moet je meteen je verzekeraar inlichten. In sommige gevallen wil men nog een lijkschouwing laten uitvoeren voordat het lichaam van je paard mag worden opgehaald.