Tot op zekere hoogte leven deze paarden dus zoals hun voorvaderen vroeger leefden en zoals wilde paarden nu nog steeds leven. Alleen kun je koniks niet echt 'wild' meer noemen, in die zin dat ze bij het minste of geringste op de vlucht slaan. Zij delen hun leefgebied nu eenmaal met recreanten en natuurliefhebbers. Aangezien deze zich over het algemeen niet als roofdieren gedragen, vertonen koniks hoegenaamd geen vlucht-gedrag. Integendeel. Soms lijkt het alsof ze mensen als hun dagblad beschouwen. Ha, daar komen weer tweebeners aan. Even poolshoogte nemen; even ruiken welke luchtjes zij nu weer met zich meebrengen. En dan zijn er nog de kuddebeheerders en hun assistenten die regelmatig aan de paardenhorizon opdoemen. Omdat zij geen geboortebeperkende maatregelen nemen, zijn identificatie (chippen), genetisch onderzoek (haren plukken om de mate van inteelt te monitoren) en aantalsregulatie noodzakelijke menselijke activiteiten.